Anita’s verhaal bij de kaart
Het verhaal achter de kaart is een nieuwe serie blogberichten, waarin ik je meeneem naar de totstandkoming van het artwerk van de verschillende kaarten van het kaartendeck Fluwelen Vleugels.
Misschien heb je het kaartendeck al in je bezit, en herken je de kaart. Soms is dat even zoeken, omdat uit een eerste laag verf uiteindelijk iets heel anders is ontstaan. Ook zal de kaart voor jou een eigen unieke betekenis hebben, heel anders als die van mij. En dat is helemaal goed!
Mijn persoonlijke verhaal bij deze kaart, kun je als je het leuk vindt hier verder lezen
Dit schilderij begon in een heerlijke flow van ecoline, oostindische inkt en heel veel water.
Ik ontdekte er al snel een magisch bos en vurige lucht in
De schildering maakte ik in het voorjaar, aan mijn keukentafel, met een kleurige bos Hollandse tulpen voor mijn neus
In mijn hoofd was ik echter helemaal afgereisd naar een zwoele nacht in Andalusië, een stuk terug in de tijd, naar een groots pelgrimsfeest. Een viering waar mensen uit heel Spanje samenkomen, in versierde huifkarren, te voet of per paard.
Als jonge Hollandse vrouw van 28 belande ik een roes van prachtige mensen in traditionele kleding, die dagen en nachten lang feesten, dronken en aten, zongen en dansten.
Mijn vriendin Inge en ik sliepen in een tentje op een veld langs de kant van de weg, tussen de zigeuners, die ons met veel warmte en liefde opnamen in hun gezelschap.
Het gejoel, gejuich, gefluit, trommelen en handenklappen, gingen door tot aan het ochtendgloren. Met dansen en zingen bij het kampvuur.
In diepe rouw was ik aan de reis van 6 maanden door Spanje begonnen, ik had kort daarvoor 2 dierbaren verloren en was nog doordrenkt van het verlies en de pijn.
Na een doorwaakte Spaanse nacht, met veel feestgedruis, voelde ik voor het eerst mijn hart weer voorzichtig kloppen. De zigeuners leerden me dat je ondanks leed, verdriet, en pijn toch volop kunt leven. Dat je in het diepst van je verdriet toch schoonheid, troost en kracht kunt vinden. Het transformeren van weerstand naar acceptatie en aanvaarding van het leven.
Hoe toepasselijk en toevallig is het dan ook dat de titel en tekst bij de kaart, die Gerda schreef over transformatie gaan.
Voor mij wil transformatie zeggen: verandering en hoe je vandaar uit verder kunt bewegen. Hoe is dat voor jou? Vind je het fijn om daarover jouw gedachten te delen, je kunt me altijd een berichtje sturen